Na predlog Društva za očuvanje sećanja na prof. dr Zorana Gavrića, Muzeja savremene umetnosti u Beogradu i Centra za muzeologiju i heritologiju Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu organizuje se prvi Simpozijum o odnosima umetnosti, nauke i sećanja u ugovorima tumača pod nazivom „Dani Zorana Gavrića“.
Mesto i vreme održavanja: Muzej savremene umetnosti u Beogradu, 16-17. decembar 2022, sala Miodrag Protić, od 10 do 16 sati
Simpozijum je posvećen večitom razmatranju problema koji se javljaju u odnosima umetnosti i društva, a kojima je i Zoran Gavrić bio zauvek predan. Debate o uslovima nastanka umetnosti, njenoj ulozi u privatnom i javnom životu te o podršci i uzvratnom delovanju institucija na njen razvoj, nikada ne mogu zastareti a ograničili smo ih samo jednom starom metaforom kritičke nauke – brakovi iz interesa.
Ove teme želimo da aktuelizujemo kao bijenalni susret istoričara i teoretičara umetnosti, muzealaca, kolekcionara i galerista, susret u čijem će središtu biti ugovori tumača o odnosima umetnosti, nauke i sećanja. Prvi susret razmatra slučaj prof. dr Zorana Gavrića u našoj muzejskoj i akademskoj praksi, zbog čega je izabran naziv – „Dani Zorana Gavrića“.
Kakvo bijenale je u pitanju i zašto Zoran Gavrić?
„Brakovi iz interesa“ između muzeja i istorije umetnosti s jedne strane, i umetnosti i javnih politika u kulturi s druge strane, opstaju u našem vremenu iz čiste inertnosti, iako je svim akterima jasno da više ne postoji društvena stvarnost u kojoj su opravdani. Već dugo je jasno da se takozvane javne politike ne obraćaju umetnosti, bar ne samo u tradicionalnom nego ni u modernističkom, pa čak ni u postmodernističkom sadržaju tog pojma, već se obraćaju njenom medijskom derivatu ili, još surovije ali tačnije rečeno, samo slikovnoj snazi njene medijske pojave. U narednim dvogodišnjim ciklusima bi se kao teme simpozijuma izdvajala ona pitanja koja su bliska savremenom trenutku i novim oblicima dijaloga u svetu umetnosti.
Gavrićev doprinos oblastima koje se kao tema simpozijuma sučeljavaju bio je značajan i po novini i po pravovremenosti u našoj sredini i zaslužuje da se razmatra kao ostavština za budućnost nauke o umetnosti, muzeologije i univerzitetskog obrazovanja za umetnost i o umetnosti.
Prvi simpozijum posvećen je temama kojima se bavio prof. dr Zoran Gavrić (1949-2020), istoričar i teoretičar umetnosti, likovni kritičar, profesor, kustos i upravnik Muzeja savremene umetnosti, a usredsređen je na aktuelne probleme „brakova iz interesa“ između muzeja, galerija, kolekcionara i nauke, kritike i javnog pamćenja. Učesnici su kolege iz regiona, različitih generacija (MSU Beograd; Galerija „Nadežda Petrović“; Narodni muzej Kraljevo; Gradski muzej Sombor; Savremena galerija Subotica; Crnogorska akademija nauka i umjetnosti; Univerzitet Mediteran, Podgorica; Univerzitet Crne Gore; Univerzitet u Amsterdamu; Balkanološki institut SANU; Univerzitet u Prištini; Univerzitet u Beogradu; Fakultet za medije i komunikaciju, Beograd; Fakultet savremenih umetnosti, Beograd; Galerija „Beograd“, Univerzitet u Novom Sadu; Radio Beograd; Radio televizija Srbije; Muzej Jugoslavije).
Podrška: Ministarstvo kulture i Ministarstvo nauke Republike Srbije.
Biografija Zorana Gavrića
(1949-2020)
Rođen je u Valjevu, 18. novembra 1949. godine. Osmogodišnju školu i gimnaziju završio je u Valjevu. Na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, na Odeljenju za istoriju umetnosti, diplomirao je s temom: „Edvard Munk. Prilog metafizici ekspresionističkog slikarstva“. Na istom fakultetu magistrirao je s temom: „Ikonologija Ervina Panofskog. Mogućnost njene primene u tumačenju moderne umetnosti“, a doktorirao tezom: „Prošireni pojam umetnosti Jozefa Bojsa“. Od 1972. godine objavljuje tekstove iz teorije umetnosti i nauke o umetnosti kao i prevode iz teorije umetnosti, nauke o umetnosti i filozofije umetnosti. Između 1978. i 1981. godine usavršava se u Nemačkoj, Austriji, Švajcarskoj, Francuskoj i Italiji, gde je, na tamošnjim univerzitetima, održao više predavanja o umetnosti u Srbiji. Član je redakcije časopisa „Gledišta“ od 1985. do 1992. godine. U Muzeju savremene umetnosti u Beogradu je od 1981. godine kustos, od 1984. godine šef Odeljenja umetničkih zbirki, a od maja 1986. do januara 1993. godine upravnik (izabran na predlog Stručnog veća Muzeja savremene umetnosti). S mesta upravnika smenjen je političkom odlukom, a aprila iste godine i izbačen iz Muzeja savremene umetnosti. Od aprila 1993. godine do septembra 2003. godine je bez stalnog zaposlenja. Od 2000. do 2002. godine je glavni i odgovorni urednik časopisa „Istorija umetnosti“. Od septembra 2001, u zvanju vanrednog profesora, predaje kao profesor po pozivu na Fakultetu likovnih umetnosti u Cetinju. Od septembra 2003, u zvanju vanrednog profesora, a od septembra 2005. godine u zvanju redovnog profesora predaje na Fakultetu primenjenih umetnosti Univerziteta umetnosti u Beogradu, a kao profesor po pozivu na Fakultetu dramskih umetnosti Univerziteta umetnosti u Beogradu i Fakultetu likovnih umetnosti u Cetinju. Dobitnik je nagrade „Lazar Trifunović“ 2005. godine za stvaralački doprinos tumačenju savremene likovne umetnosti. Penzionisan je, na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu, novembra 2015. godine.